Piše: Milenko Jovanović
Ne donosi se 9. maja presuda Andriji Mandiću i Milanu Kneževiću. Toga dana poništavaju se antifašističke tekovine Crne Gore!
Neofašizam i neonacizam se istovremeno i formalno promovišu kao nova ideološka odrednica države čija je cijela istorija slobodarska i antifašistička.
Devetog maja zaokružuje se projekat poništavanja Crne Gore i njene suštine!
Projekat koji je, svjedoci smo, započet neprirodnim odvajanjem Crne Gore iz državne zajednice sa Srbijom (dokazanom krađom referenduma, uzgred), a nastavljen usvajanjem ustaških (time i fašističkih) obilježja za državna, te nasilnim uvođenjem lažnog jezika, promovisanjem sekte sa statusom NVO kao crkve u većinski pravoslavnoj zemlji i progonom kanonske Srpske pravoslavne crkve (koja je tvorac Crne Gore).
Potom priznanjem lažne, terorističke i monoetničke albanske države Kosovo, pa bolesnim „odbacivanjem“ odluka Podgoričke skupštine iz 1918., donošenjem odluke o ulasku u neofašistički NATO koji je nedavno izvršio agresiju nad istom ovom zemljom, kao i uvođenjem u isto vrijeme besmislenih i (da nije tragično) smiješnih sankcija Rusiji...
Kruna svih nabrojanih i brojnih drugih nepočinstava dirigovanih iz zapadnih centara moći, biće presuda političkim liderima Srba iz Crne Gore. Liderima naroda koji je zajedno sa svojom crkvom stvorio Crnu Goru!
Jer, na parlamentarnim izborima 16. oktobra 2016. godine ti lideri naroda koji je stvorio ovu zemlju stali su na čelo velikog opozicionog saveza sa ciljem da zaustave dalju fašizaciju i konačnu okupaciju iste te zemlje. Okupaciju koja se na kraju, brutalnom upotrebom sile, zastrašivanjem i morbidnim medijskim manipulacijama, ipak desila. Podrazumijeva se, mimo volje ogromne većine građana.
Toga dana u Crnoj Gori trijumfovao je antifašistički Demokratski front! Zajedno sa ostatkom opozicije. Tu blistavu pobjedu na trenutak osokoljenog, i kako je ličilo - oslobođenog naroda Crne Gore, kada je ona bila najvidljivija, imajući spreman, ispostaviće se krajnje amaterski i dugoročno neodrživi, ali u isto vrijeme i veoma opasan Plan B, osujećuju oni koji su bili veoma svjesni da dolazak Slobode i pobjeda naroda nužno pretpostavljaju i njihovo izvođenje pred lice pravde.
Oni koji su enormnom pljačkom, bogaćenjem i veleizdajom, praktično privatizujući državu, istu doveli u stanje ekonomske bijede i moralnog i duhovnog sunovrata. Bolje reći – do apsolutne propasti i katastrofe.
Naravno, u svemu tome, bili su snažno potpomognuti mentorima sa strane, čiji suštinski cilj nije osvajanje države sa 700 hiljada stanovnika kao naročito ekonomski isplative okupacije, već stavljanje šape nad dominantno pravoslavnim prostorom, tradicionalno povezanim sa Rusijom – najvećom branom fašističkom i neofašističkom uticaju, kao krajnjim ciljem.
Otuda je 9. maj odabran za odstrel upravo onih koji su u ovdašnjem političkom životu prepoznati kao sinonimi za antifašističku borbu.
Odabran je taj datum i za promociju nove, kako je naprijed rečeno, neofašističke ideologije. Baš, dakle 9. maj! Kako bi ironija bila potpuna.
One koji su izdiktirali datum presude antifašističkoj borbi, međutim, kao da nije imao ko da poduči da Crnogorci ne ljube lance. Ili bar, da im „šapne“, da takvih Crnogoraca još uvijek ima. Koliko god...
Smrt fašizmu!!!
