Pjesnici iz Bara o genocidu u Jasenovcu (1): "Kamen suza" - Labud Lončar

              KAMEN SUZA

U toplom domu, na majčinim grudima,
Rođenjem primiše Krst, znak mučeništva i
Oreol Svete djece a onda ih
Iz kolijevki izniješe zvijeri, što samo na ljude liče,
Sabraše ih uz zverske urlike i viku
Ne znajući da ih sabiraju na Sabor Svete djece i roditelja –
Pomognuti maljem, sjekirom, testerom, konopom i kamom —
Prosuše Svetu Krv.

 
Tamo kraj velike vode, Save,
Majke su prestale da plaču.
Tamo su majke dojile krvlju
Malene gladne stomake i oči.

I ućutaše anđeli tamo kraj velike vode, Save,
U ljudskom paklu gdje majke proplakaše kamenom suzom
Nad presahlim mlijekom i prosutom krvlju
Gledajući gola rebra i malene stomake
I život koji se seli iz malenih očiju-—
Prosuše Svetu Krv.

Tamo, kraj velike vode, Save, iz krvi, kostiju i leleka
Jednom anđelu kanu suza i rodi se Kameni cvijet –
Da kamen mirišu zlotvori i zvjeri i
Spomen da bude nevinoj Krvi.

Pod kamenim cvijetom tamo gdje su ih sabrali
Bijeli anđeli, plačući, u naručju nosiše poklanu
Od majki i očeva otetu djecu
Što zaludu prije vapijahu bez hljeba, vode, vazduha, majke..

 
Tamo, kraj velike vode, Save,
Iz zemlje, kostiju i krvi
Čuje se anđela hor –
Samo vi radite svoj posao!
Nas nebesko polje čeka i
Sabor naroda mog!

Labud N. Lončar