Srpski jezik jedini utemeljen u Crnoj Gori

Njegov istorijski kontinuitet u Crnoj Gori posvejdočen je veličanstvenim kulturnim blagom poput Miroslavljevog jevanđelja ili prve južnoslovenske štampane ćirilične knjige Oktoiha prvoglasnika, nastavljen prvim srpskim bukvarom inoka Save, sve do vremena Petrovića u kojem se štampao Srpski bukvar, a u školama učili predmeti Srpski jezik i Srpska istorija

........    

Od 1945. godine do naših dana, a naročito u posljednjih nekoliko decenija, teško je pronaći neko pitanje ili problem koji je u određenom momentu u Crnoj Gori bio aktuelizovan, a da nije bio praćen snažnim tendencijama da se njegovo razrješenje u što većoj mjeri osloni na neistinitost, nasilje, apsurd i otklon od tradicije i kontinuiteta.

Međutim, čini se da ni u jednom slučaju glas nauke i glas razuma nije toliko zanemaren kao kada je u pitanju status srpskog jezika. Sve to nas stavlja u poziciju da već decenijama moramo da objašnjavamo toliko očiglednu, istorijski i naučno utemeljenu, istinu o srpskom jeziku u Crnoj Gori. Ipak, pošto je usud vremena u kojem živimo takav, nije zgoreg što više podsjećati na proste naučne fakte.

Srpski jezik jedini je lingvistički utemeljen jezik u Crnoj Gori. Njegov naučni identitet počiva na jasnim lingvističkim kriterijumima: – strukturnom, genetskom i komunikativnom. Ukratko, strukturni kriterijum podrazumijeva da srpski jezik ima svoju gramatičku strukturu (npr. svoje oblike padeža i glagolskih vremena), njegova geneza (porijeklo) oslikana je u novoštokavskom istočnohercegovačkom dijalektu koji je Vuk Stefanović Karadžić standardizovao i kodifikovao, a komunikativnim kriterijumom obuhvata se razlika u razumljivosti u odnosu na druge jezike i njihove govornike.

Jedino srpski jezik u Crnoj Gori ispunjava naznačene paramtere i nije izveden iz bilo kojih političkih kriterijuma identifikacije.

Njegov istorijski kontinuitet u Crnoj Gori posvejdočen je veličanstvenim kulturnim blagom poput Miroslavljevog jevanđelja ili prve južnoslovenske štampane ćirilične knjige Oktoiha prvoglasnika, nastavljen prvim srpskim bukvarom inoka Save, sve do vremena Petrovića u kojem se štampao Srpski bukvar, a u školama učili predmeti Srpski jezik i Srpska istorija.

Uprkos svemu nevedenom, kao i činjenici da već decenijama srpskim jezikom govori najveći broj građana Crne Gore, on nema zadovoljavajući status. Naša je obaveza da to promijenimo.

(Izvor: FB stranica "Mi znamo ko smo")