Više od 37 odsto Srba na popisu, srpskim jezikom govori 52 odsto građana

Iz više kredibilnih izvora do sada se moglo čuti da je značajno porastao broj Srba na poslednjem popisu stanovništva, čiji rezultati još nisu objavljeni. To je, kako se vjeruje, razlog što jedan broj konstituenata izvršne vlasti vrši pritisak na MONSTAT da ne objavljuje još uvijek rezultate izjašnjavanja građana. Srba je za gotovo 10 procenata više u odnosu na poslednji popis iz 2011. godine, a 52 odsto stanovništva govori srpskim jezikom, tako da su suštinski Srbi jedina identitetska većina u Crnoj Gori.

Istoričar Aleksandar Raković, prije dva dana, podsjetimo, saopštio je da je popis u Crnoj Gori završen, da je sve prebrojano, ali da nadležni ne žele da objave rezultate.

„Žele da zataškaju porast izjašnjenih Srba u Crnoj Gori. Kada govorimo o Srbima u Crnoj Gori imamo i one koji se izjašnjavaju da su pripadnici tzv. crnogorske nacije. Ipak, izajšnjenih Srba u Crnoj Gori je za 10-ak posto veći. Imamo preko 37% izjašnjenih Srba a 52% se izjasnilo da govori srpskim jezikom. Uglavnom su poznati rezultati, a to su pouzdane informacije“, kazao je Raković.

Tvrdi da je očigledno da pokušaju da smute ali ne vidi kako mogu da smute do kraja. Govoreći o tome da se srpskim jezikom služi 52%, Raković tvrdi da bi se Ustav mijenjao i da bi srpski jezik postao zvanični a ne samo u zvaničnoj upotrebi jer je većinski jezik.

„Ono što je najvažnije, prema tim rezultatima bi se pokazalo da je srpski identitet u Crnoj Gori apsolutno većinski. Srbija, Republika Srpska i Crna Gora funkcionišu kao jedinstven prostor gdje je srpski identitet dominantan. Na popisu u Crnoj Gori se pokazuje da je srpski identitet dominantan. Ipak, ne možemo do kraja da budemo zadovoljni jer treba očekivati da na sledećem popisu i prema nacionalnosti Srbi budu u apsolutnoj većini i da se vraća odnos prema tradicionalnom identitetu Crne Gore i da se vraća u "mainstream".

Crna Gora je nacionalna država srpskog naroda po porijeklu svog identiteta. Njen identitet je isti kao i identitet Srbije u smislu etničke pripadnosti. Srbija i Crna Gora kada su bile samostalne države obije bile nacionalne države srpskog naroda“, podsjeća Raković.

Govorio je i o referendumu 2006. i kazao da su rezultati fabrikovani i da su pravi rezultati 50/50.

„Treba imati u vidu da je tada u Crnoj Gori bilo 25% nacionalnih manjina koji su svi redom glasali za secesiju, a što govori da 2/3 pravoslavnog stanovništva glasalo za zajedničku državu sa Srbijom ali su ovi crnogorski separatisti zajedno sa manjinama izglasali secesiju Crne Gore. Pritom, dovedeni su Lajčak i Lipka iz Slovačke da protumače rezultate referenduma a oni su ih protumačili u korist separatista jer su Amerikanci željeli da se Crna Gora po svaku cijenu razdvoji od Srbije čak i u vrijeme kad to Britanci nisu željeli posle 5. oktobra 2000. godine“, kazao je Raković.

Amerikanci su podržali promjenu identiteta i etnički inžinjering da bi razbili zajedničku državu, međutim, ljudi su se vremenom ohrabrili a Đukanović je vremenom izgubio kompas a napadom na SPC je pokrenuo stanovništvo protiv sebe i integrisao sve Srbe u regionu koji su svi zajedno bili dio jedinstvenog litijskog pokreta koji je doveo do pada Đukanovića.

„Srbi su do tada bili građani trećeg reda a sada su se prilike znatno promijenile. Građani se sad izjašnjavaju kao Srbi, klima je sasvim drugačija iako nismo zadovoljni do kraja, ali to je proces. Ono što nismo mogli da uradimo 2020. godine urađeno je 2024. Vrlo je važno što su predstavnici srpskog naroda dio izvršne vlasti u Crnoj Gori.

Andrija Mandić je na čelu zakonodavne vlasti, a imamo i srpske ministre. Ta politika je ponovo dominantna u ovom ili onom vidu. Ono što je takođe bitno je da do 2018. malo ko u Srbiji malo govorilo o Crnoj Gori, osim par nas koji smo govorili da Srbe u Crnoj Gori ne možemo ostaviti na cjedilu. Već 2019. mi je postalo jasno da je to prihvaćeno. Javnost je bila svjesna da je čitav medijski sektor u Srbiji davao podršku litijskom pokretu i pokrivao medijski prostor gdje je DPS bio nevidljiv. Oni su postali negativni tipovi sa kojima je trebalo završiti u političkom smislu. Danas mi se čini da sva pitanja srpskog naroda u Srbiji, RS i Crnoj Gori treba smatrati unutrašnjim pitanjima srpskog naroda. To nisu spoljnopolitička pitanja jer se radi o različitim državama granicama koje su nam nametnute, ali kada se tiče našeg pitanja, ono je unutrašnje i mi ćemo ga rješavati kako mislimo da treba na različitim nivoima“, kazao je Raković.

Navodi da je potrebno zadržati koncept da su Srbi nedjeljiv narod.

„Niko tu ne može biti dijaspora. Tu su svi Srbi koji su svoji na svome. Doći će momenat u XXI vijeku gdje će se stvoriti jedinstvena srpska država Srbije, Republike Srpske i Crne Gore“, kazao je Raković.