Podgorički lokalni javni servis, donedavno Gradska televizija, i dalje je sigurna baza za uhljebe bivše DPS vlasti koja ni nakon pet godina nije uspjela da se oslobodi uticaja kadrova bliskih kriminalnim krugovima.
Taj medij osnovao je prethodni gradonačelnik Podgorice Ivan Vuković ne sa ciljem kvalitetnijeg informisanja građana glavnog grada, već isključivo radi jačanja uticaja na birače i zapošljavanja ekstremnih novinara čiji je glavni zadatak bio beskrupulozno bručenje političkih protivnika i krivljenje slike o svima koji su tražili smjenu tridesetogodišnjeg režima.
Ostaće upamćeno montiranje satiričnih priloga pod nazivom „Za Beograd“ u kojima je lider URA Dritan Abazović bio karikaturalno prikazan u kontekstu nagovještaja potpisivanja Temeljnog ugovora. Danima je taj posprdni prilog kružio društvenim mrežama, a njegov autor i dalje radi u Gradskoj televiziji.
Među novinarima se i dalje pominju tzv „autorski dnevnici“ čiji urednici su centralnu informativnu emisiju koristili za sopstvene komentare a tema je uglavnom bila ista – vrijeđanje svega što nije na fonu centara moći ranije vlasti sa čijim djelima se crnogorska javnost ovih dana upoznaje zahvaljujući akcijama Specijlanog tužilaštva za organizovani kriminal.
Uređivanje tadašnje Gradske televizije može ući u anale primjera medijskog servisiranja diktatorske vlasti i potpuno se uklapa u opis djela koja su naveli tužioci i inspektori za organizovani kriminal obrazlažući posljednju akciju u kojoj su uhapšeni visokopozicionirani policajci, tužioci, bivši funckioneri ANB-a i političari.
Žalosno je što i tzv. novinari i dalje sigurno rade u toj televiziji. Svakodnevno se pojavljuju na malim ekranima, iako je njihovo maligno profesionalno i političko djelovanje crnogorskoj javnosti dobro poznato.
Samo se u bivšoj Gradskoj televiziji, odskora Televiziji Podgorica u dokumentarnom programu i dalje može čuti da se „Knjaz Nikola godinama borio protiv aspiracija Beograda na crnogorski dio teritorije“, da se „u Crnoj Gori u vrijeme Kraljevine Crne Gore nije govorio srpski jezik i da je većinsko stanovništvo bilo crnogorske nacije pravoslavne vjere i govorilo crnogorskim jezikom“ iako istorijski izvori i podaci popisa stanovništva pokazuju da su baš svi bili Srbi (u tri vjere) i govorili srpskim jezikom, izuzev oko pet odsto Arnauta (današnjih Albanca)
Žalosno je što samo ova lokalna televizija i dalje prenosi čestitke samozvanog i kanonski nepriznatog "mitropolita" nevladine organizacije koja sebe zove "Crnogorskom pravoslavnom crkvom"(CPC) Mihaila, čak i kada su njegovi finansijeri i sljedbenici shvatili da ta organizacija nema ikakvog uticaja u Crnoj Gori.
U javnosti se prepoznaje očigledan i nenašminkan antagonizam dijela novinara ove redakcije prema svemu što ima veze sa srpskim narodom, jezikom, kulturom i srpskim nacionalnim partijama. Krajnje je, može se zaključiti, prostor za novinare koji govore srpskim jezikom, te srpske kulturne stvaraoce i istaknute ličnosti .
Evidentno je da se svakog popodneva na programu ovog javnog servisa pojavljuju razni predstavnici komitskog pokreta, zvijezde društvenih mreža koje u tom prostoru blate sveštenike Srpske pravoslavne crkve, ali to uredištvu RTV Podgorica ne smeta. Zanimljivo je da su autori ovih emisija najbliži saradnici čuvene glavne urednice Tamare Nikčević, koji i sada kormilare tim programom.
Za RTV Podgorica normalno je da njihovi „najbolji novinari“ prije podne protestuju protiv gradonačelnika Podgorice Saše Mujovića kada je došao da položi vijenac na Spomenik palom borcu na brdu Gorica, a popodne pišu izvještaje o tom događaju.
Ne smeta im ni to što članice zloglasnog ženskog udruženja "Bogougodnice" uredno pokušavaju da kreiraju podgoričko javno mnjenje izvještavajući za udarne informativne emisije iako su brojni mediji izvještavali upravo o njihovim upadima u Mitropoliju crnogorsko- primorsku na Cetinju, o napadima na sveštenike i organizaciji „toplog dočeka“ za patrijarha Srpskog gospodina Porfirija koji je predviđao blokadu, gađanje i pljuvanje kolone sa sveštenicima prilikom posjete manastiru Savina u Herceg Novom.
Nije problematično ni to što su neki promoteri Dnevnika i vijesti direktno povezani sa članovima OKG čijim hapšenjima se ovih dana bavi SDT, koji su podnosili tužbe protiv menadžmenta i prijetili onima koji drugačije misle, kao ni to što većina osporava legitimitet podgoričke vlasti.
Zbog autistične atmosfere u televiziji, u kojoj nema mjesta za slobodomisleće i slabosti menadžmenta da napravi otklon od prethodne novinarske strukture, ovaj medij suočava se sa golom borbom za opstanak, jer su njegovom gledanošću manjom od 1 odsto (prema mjerenju kablovskih operatera) nezadovoljni svi konstituenti vladajuće koalicije u Podgorici, a opozicija traži njihove smjene.
