Kad ustaša iz "Oluje" postane moralni arbitar – Tonino Picula i „evropske vrijednosti“

PIŠE: Milenko Jovanović

Tonino Picula, hrvatski evroparlamentarac i izvjestilac Evropskog parlamenta za Srbiju, čovjek koji je sa ponosom objavio fotografiju u uniformi sa automatskom puškom iz vremena zločinačke akcije „Oluja“, u intervjuu za podgoričku „Pobjedu“ osuđuje „četničke vojvode“, žive i mrtve - i drži lekcije ko može, a ko ne može u Evropsku uniju.

„Sa četničkim vojvodama se ne ulazi u EU. Bili oni živi ili ne“, kaže Picula, pokušavajući da se predstavi kao moralni arbitar, dok zapravo stoji na fotografiji sa oružjem iza kojeg je ostalo četvrt miliona protjeranih Srba. Takav jedan ustaša, koji slavi progon i etničko čišćenje, drznuo se da aktuelnoj vlasti u Crnoj Gori dijeli lekcije o demokratiji i „evropskim vrijednostima“.

Picula u intervjuu govori o „snažnom suprotstavljanju revizionističkim agitatorima“, navodeći da je „to važno jer takvi djeluju protiv interesa crnogorske države“. On dakle Srbe, žrtve programa kojem je sam služio, pokušava da proglasi revizionistima. To je klasična zamjena teza: kad ustaša želi da sakrije sopstvenu zločinačku prošlost, onda počinje da izmišlja „četničke agitatore“.

Ide i dalje, pa kaže: „Ova zadnja provokacija sa značkom je eklatantan primjer destrukcije odnosa.“ Dakle, za Piculu nije destrukcija to što je prognano cijelo jedno stanovništvo, već je destrukcija ako se u Crnoj Gori nekome dopadne četnička značka. Takvo licemjerje rijetko se sreće, čak i u evropskoj birokratiji.

Držanje lekcija sa puškom u rukama
„Pozdravljam svaki pokušaj relaksiranja odnosa, ali biće to dug put jer šteta pričinjena u proteklih nekoliko godina nije minorna“, nastavlja Picula. Čovjek koji je sa oružjem u rukama učestvovao u progonu Srba, danas govori o „šteti u odnosima“ koju su napravile značke i izjave. To je ništa drugo do uvreda za zdrav razum.

Kada on kaže: „Premijer je naravno šef te vlade i on odlučuje o političkim prioritetima države, a ja vjerujem da bi to i dalje trebali biti dobrosusjedski odnosi i ulazak u Evropsku uniju“ – onda se postavlja pitanje: da li je dobrosusjedski odnos progon 250.000 ljudi? Da li je dobrosusjedski odnos ubijanje, pljačka i paljenje? Ako je to Piculino razumijevanje dobrosusjedstva, onda je jasno kakvu Evropu on nudi Crnoj Gori, ali i Srbiji - za koju je neposredni izvjestilac.

Ravnogorci – antifašistički pokret
A kad već Picula govori o „četničkim vojvodama“, red je podsjetiti ga na nešto što mu očigledno nije poznato, ili to svjesno prećutkuje. Ravnogorski pokret u Srbiji je pravosnažnom sudskom odlukom proglašen antifašističkim pokretom, i to u zemlji u kojoj je osnovan. Ta odluka suda u Srbiji ima punu pravnu snagu. Ne sjećam se da je neko od evropskih struktura ili hrvatskih političara tada uputio bilo kakvu značajnu primjedbu. Potomci četnika i sljedbenici te ideologije nemaju se čega stidjeti. To, podvlačim, konstatuje potomak one druge, partizanske strane u Drugom svjetskom ratu. Jer, bilo je zastiđa obje strane, ali antifašistička suština ne može se osporiti ni jednima ni drugima. Jedino ustaše nikad nisu bili antifašisti, i zato Piculi jednoga dana veting ne može izmaći. On nije prošao veting i nikad ga neće proći.

Evropa nije ustaški projekat
Srbija i Crna Gora mogu i treba da budu dio Evrope. Ali ne tako što će pristati da im ustaški vojnici, sa puškom u ruci i slikom iz „Oluje“ kao dokazom „evropskih vrijednosti“, određuju uslove. Evropa nije ustaški projekat, i ne smije biti. Evropa moran biti ili makar postati projekat mira, dijaloga i istine – sve ono što je Tonino Picula gazio svojim vojničkim čizmama devedesetih godina.

Picula nije čovjek koji može držati lekcije o istoriji, a još manje o moralu. Jer kada kaže „sa četničkim vojvodama se ne ulazi u EU“, on u stvari prikriva da je u EU ušao sa ustaškom fotografijom iz zločinačke "Oluje", sa zločinom na savjesti i sa licemjerjem kao metodom.

Srbija i Crna Gora – u Evropu, ali ne po cijenu poniženja
Nije nepoznato da je narod u većini u Crnoj Gori i Srbiji skeptičan prema budućnosti Evropkse unije. Ipak, na svakom referendumu ista ta većina bi glasala za ulazak u EU jer zaista ovaj - jedan te isti narod, vjeruje u ono što su zvanično proklamovane vrijednosti tog foruma. Za razliku od mnogih koji su najglasniji promoteri tih vrijednosti, a u praksi najveća suprotnost istima i najveći negatori svega što je EU na papiru. Jesmo, dakle, i želimo da budemo dio Evrope. Ali ne kao poniženi i oklevetani, ne kao narodi kojima ustaša sa puškom u rukama drži lekcije o demokratiji. U Evropu možemo ući samo dostojanstveno, sa istinom u rukama i sa poštovanjem naših žrtava.

Austrija, Njemačka, Italija – svi su prošli kroz svoje suočavanje sa prošlošću. Samo Hrvatska i dalje slavi zločine i šalje ljude poput Picule da drugima drže predavanja.

Neka bude jasno: Tonino Picula može da bude sve – i hrvatski političar, i evroparlamentarac, i simbol licemjerja. Ali ono što nikada ne može biti jeste moralni uzor i arbitar sudbine Srbije i Crne Gore.